Monografia jest poświęcona mechanizmowi funkcjonowania semestru europejskiego, który w założeniu miał stanowić sposób synchronizacji polityk krajowych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wprowadzenie semestru europejskiego w listopadzie 2011 r. służyło usprawnieniu systemu monitorowania i zarządzania kryzysowego na poziomie Unii Europejskiej, zwłaszcza w kontekście pokryzysowym.
Książka opisuje semestr europejski jako narzędzie realizacji polityki społecznej Unii Europejskiej, sposób opracowywania rekomendacji dla krajów członkowskich, metody wdrażania rekomendacji oraz sposób pomiaru tego procesu. Autorzy przeprowadzają wieloaspektową ocenę semestru europejskiego w naszym kraju z perspektywy Komisji Europejskiej i Polski. Podjęli też próbę określenia perspektyw rozwojowych tego mechanizmu, a także jego zmian będących odpowiedzią na nowe wyzwania, w szczególności związane z oddziaływaniem pandemii na obszary społeczne. Podjęta przez nich problematyka jest złożona i istotna zarówno z punktu widzenia teorii ekonomii, jak i praktyki społeczno-gospodarczej.
Na polskim rynku wydawniczym brakowało dotychczas kompleksowego opracowania dotyczącego semestru europejskiego, monografia autorstwa Gabrieli Wronowskiej, Janusza Rośka i Agnieszki Witoń stanowi próbę wypełnienia tej luki.
